Testua:
Poema multiplea ostruka batekin

Bernardo Atxagaren testu hau narrazio poetikoa da. Estiloan, aukeraturiko gaietan, eta gai batetik bestera pasatzeko erritmoan, poesiaren musikalitatea ageri da.

Atxagak engainua erabiltzen du narrazio honetan, engainu literarioa. Ostrukaren mundu bitxian murgiltzen gaitu, ibilbide zoologiko-literario bat markatzen digu, aipamen akademikoz, poema txundigarriz nahiz xelebrekeriaz josia. Tranpa bat, amarru poetiko bat. Hammelingo txirulariren rola hartzen du Atxagak, gu berak nahi duen tokira itsuan joan eta amua kolkoraino irentsi dezagun.

Obabako txirulariak, ordea, ez du musika baliatzen bere asmorako, hitzak baizik. Bereak edota beste egileei ohostutakoak (Plinio, Bestiario Catalá, Fournivalen Bestiarioa, Pierre de Beauvais-en bestiarioa, Lizardi, Sir Lawrence, Chesterton, Panero...).

Eta ostrukari buruz jakin behar den eta behar ez den guztia dakigula uste dugunean, barruak astintzen dituen amaiera ezustekoa eta dramatikoa jaurtitzen digu egileak gupidagabe.

argazki handia (390 k)